De Protar Suzuki RT64a - 125cc wegracer.

 

In 1963 had Suzuki de wereldtitel 125cc gewonnen met de RT63. Deze machine werd doorontwikkeld voor het seizoen 1964 onder de naam RT64a. Resultaat, de derde plaats in het wereldkampioenschap. Omdat men bij Suzuki meende dat er geen toekomst meer was voor de eenvoudige twee cilinder bouwde men een viercilinder en zelfs een driecilinder. Beide motoren waren niet gereed voor het seizoen 1965 en men viel terug op de RT64a welke men iets meer vermogen had meegegeven. Hij kreeg de naam RT65 maar was niets meer dan een licht verbeterde RT64a. Dit bleek de beste keus want Hugh Anderson sleepte wederom de wereldtitel binnen.

 

 

Het model verkeert in zeer slechte staat. Sterk verwaarloosd, veel onderdelen afgebroken, onder meer de voorvork en de kuip.

Maar het is een oude Protar en dus de moeite waard om hem te redden en weer in oude staat te herstellen.

Ook de clip-on en de dempers zijn afgebroken.

 

Deze onderdelen waren los aanwezig, Gelukkig zijn de dempers er bij.

Het voorspatbord ontbreekt.

 

De kuip aan beide kanten volledig door midden gebroken. Kennelijk heeft dit model een behoorlijke smak gemaakt.

De ruit is in tact gebleven.

 

Het model is sterk vervuild en overal zijn lijm resten aanwezig.

 

Achterwiel en uitlaten verwijderd.

 

De stuurkolom verwijderd. De voorvork en het balhoofd vertoonde al scheuren en braken bij demontage gelijk af. De tank is aan de voorzijde beschadigd.

 

Het motorblok zit sterk verlijmd in het frame en laat ik zitten om verdere schade te voorkomen.

 

Het frame en het blok heb ik in de week gezet en helemaal gereinigd. Waar nodig ga ik hem op de oude manier met de hand bij werken.

 

Zoals gewoonlijk pak ik eerst het bodywerk aan. De decals verwijderd en de kuipdelen weer verlijmd, geschuurd en gepolijst. Aan de binnenzijde een versteviging strip aangebracht. Als de kuip gespoten is wordt de binnenzijde zwart en valt deze strip niet meer op.

 

Na reparatie de beide helften verlijmd, geschuurd en gepolijst.

 

Vervolgens de kuip in kleur gespoten. De gebruikte kleurnummers zijn van Vallejo, 77.703-Dark Aluminium en 71.266-Dark Blue.

 

De schade aan de tank is gerepareerd. De lijmvlekken waren helemaal ingevreten. De lijmen die in de 70er jaren geleverd werden waren erg agressief en niet vergeving gezind als er geknoeid werd.

 

Omdat het model nieuw in kleur gezet is ga ik de decals ook vernieuwen. Bij veel oude modellen zijn de decals niet afgelakt. Wanneer ze nog goed zijn kunnen ze meestal los geweekt worden. Even afdekken met een natte lap en na een half uur voorzichtig met een fijn kwastje proberen of je onder decal kan komen. De decals plak ik op het schutblad van gebruikt decal papier. Maar iedere niet zuigende ondergrond is goed. Dit is een praktische oplossing als je zelf geen decals maakt of de originele decals wilt behouden.

Bij het wederom aanbrengen zou ik de ondergrond eerst bevochtigen met microset. Indien nodig kan je na aanbrengen nog een weinig microsol gebruiken. Dit is een weekmaker waardoor de decals zich makkelijker laten vormen.

 

De beschadigde onderdelen van hun kleur ontdaan. De voorvork was dusdanig beschadigd dat die vervangen gaat worden.

 

Er was geen voorspatbord aanwezig bij dit model. Tevens maar één ankerplaat. Mazzel dat er bij mijn reserve onderdelen nog een voorvork van een Suzuki zat. Ook het spatbord en de ankerplaten komen uit de reserve voorraad. Daarna de onderdelen samenstellen en goed pas maken.

 

Dan eerst even alles samenstellen om te checken dat alles goed zit alvorens te gaan spuiten.

 

Voor het body werk nieuwe decals gemaakt en aangebracht. Daarna afgewerkt met een aantal lagen blanke lak.

 

Zoals eerder aangegeven de kuip van binnen zwart gemaakt. De versteviging strips vallen nu niet meer op.

 

Alle onderdelen voor montage van het achterwiel op kleur gebracht ...

 

... en gemonteerd. Na reiniging van het motorblok zag je nog veel ingevreten lijm vlekken. Het blok bijna geheel met de hand overgeschilderd.

 

Voorwiel en ankerplaten zijn gereed voor montage.

 

Voorvork opnieuw op kleur gebracht en samengesteld.

 

De montage aan het frame was eenvoudig. Bij de voormontage was alles al op maat gemaakt.

 

Niet alle kabels waren aanwezig. Deze aangevuld en een deel van de kabels vernieuwd.

 

De uitlaten waren beschadigd en de einddempers afgebroken. Lijmen schuren en plamuren. De dempers staan onder een hoek dus dat was even een precisie werkje om ze goed te krijgen. Op het onderste deel van de foto zijn ze opnieuw gespoten.

 

De hitteschilden ook geplamuurd en geschuurd en opnieuw gespoten. Daarna direct aan de uitlaat bevestigd. De bevestigingspunten waren afgebroken dus ook hier via droogpassen de juiste positie bepalen.

 

De restauratie is voltooid. Restaureren kost vaak meer tijd dan een nieuwe bouwen maar het geeft veel voldoening als je een model van de vuilnisbak red. Hij kan nu weer showen in mijn vitrinekast.

 

Via onderstaand link gaat u naar een volledig fotoverslag van dit model.