Honda NSR500, Eddie Lawson, WK 1989, Hasegawa
/f.jwwb.nl%2Fpublic%2Ft%2Fx%2Fi%2Fmodelmotoren%2F4yjfmc%2FHondaNSR500EddieLawsonwereldkampioen1989-1.jpg)
Klik op de foto's voor vergroting.
Na de behaalde wereldtitel met Yamaha in 1988 maakte Eddie Lawson in 1989 de overstap naar Honda en won wederom de wereldtitel.
Na de Yamaha YZR500, Wereldkampioen 1988 en de Suzuki GT380 (privé motoren) is dit het 3e model van het merk Hasegawa dat ik ga bouwen.
De inhoud van de doos ziet er ook deze keer weer zeer verzorgd en uitgebreid uit.
Toegevoegd blad bij de bouwbeschrijving.
Links = de index van de doos
Midden = kleurenschema
Rechts = verslag over de ontwikkeling van de Honda NSR.
Een kleine 200 onderdelen zorgen voor een goede detaillering.
Alle onderdelen zijn uitgevoerd in wit en grijs + de glasdelen.
Geen Chrome of zwart. Alles moet op kleur gebracht worden. Dit model geeft weer heel wat leuke hobby uurtjes.
Standaard start ik weer met het bodywerk. Als deze klaar en gespoten zijn heeft de lak tijd om uit te harden terwijl ik verder ga met de bouw van de motor. De kuip kent 8 hoofdonderdelen. Later worden daar nog kleine deeltjes aan toegevoegd.
De hoofdonderdelen van de tank, later wordt daar de brandstofklep en de kranen aan toegevoegd.
Het voorspatbord + de zit.
De zit en het voorspatbord passen goed. Even schuren en polijsten is voldoende.
De tank gaf meer problemen. Met name rond het inzetstuk aan de voorkant ontstonden lichte kiertjes en oneffenheden.
Daar moest dus geplamuurd worden.
De stroomlijn past goed en bestaat nu uit 2 delen (boven en onder). Deze klemmen in elkaar en hoeven dus niet verlijmd te worden.
Alle delen zijn inmiddels opnieuw in de kleur gespoten.
Met schuren en plamuren is alles nu strak.
De kuip en de zit worden aan de binnen zijde nog zwart gemaakt. Daarna is het tijd om de decals aan te brengen.
Bij dit model heb je de keuze om de blauwe vlakken op de kuip en het zitje als decal op te brengen of zelf in de kleur te spuiten. Hier is op het decal vel rekening mee gehouden. Ik heb er voor gekozen om ze te spuiten. Helaas is er geen mal bijgeleverd voor het spuitwerk.
De gele frontplaat is ook gespoten.
De binnenzijde van kuip is inmiddels zwart.
De eerste decals zijn aangebracht. Hier moet nog een laag blanke lak overheen om de decals te beschermen en een optimale glans te verkrijgen.
Alle decal werk aan het bodywerk is klaar en in de blanke lak gezet.
De decals zijn zeer fraai maar ook zeer dun. Het opzetten is een tijdrovende klus.
Zolang de decals vochtig zijn is er nog redelijk mee te schuiven maar daarna kun je niet veel corrigeren. Goed in positie brengen voor dat je met decosol of een andere weekmaker aan de gang gaat om scheuren te voorkomen.
In verband met het verbod op tabaksreclame zijn de bij dit model meegeleverde decals voorzien van de tekst "Honda Racing".
Bij het ingaan van de boycot op tabaks reclame op diverse circuits werden de motoren ook daadwerkelijk uitgerust met deze stickers.
De decals van Rothmans moest ik dus wel zelf maken wat ook een tijdrovend klusje was.
Hier ziet u het voorbeeld hoe Honda het verbod op tabaksreclame slim omzeilde. Men was zo gewend aan de Rothmans reclame dat de kijker ook bij de uitvoering met "Honda Racing" eigenlijk nog steeds de tabaksreclame voor ogen had.
Het bodywerk leg ik nu aan de kant zodat de lak kan uitharden.
Nu ga ik mij richten op de bouw van de motor.
Alle onderdelen van het motorblok zijn voorbereid om in de kleur te spuiten zoals te zien op de rechter afbeelding.
Hasegawa is er in geslaagd om het motorblok tot in detail weer te geven. Zeker als je de afmetingen van 3,5 cm bij 3 cm in aanmerking neemt.
De passing van de onderdelen was perfect. Ook na het spuiten hoefde er niet veel geschuurd te worden voor een goede pasvorm.
Honda behaalde in 1983 voor het eerst de wereldtitel in de 500cc met de NSR500 3 cylinder tweetakt. Voortbordurend op dat blok werd een 4 cylinder tweetakt ontwikkeld waarmee in 1985 en 1987 de wereldtitel werd binnengehaald. Voor het seizoen 1988 werd de NSR zowel motorisch als rijtechnisch ingrijpend gewijzigd. In 1988 had dit nog niet het gewenste resultaat. Maar bij Honda werd hard gewerkt aan de doorontwikkeling en in 1989 resulteerde dit in een nieuwe wereldtitel met bovenstaand motorblok wat goed was voor 165 pk bij 12.000 toeren en met een topsnelheid van 310km/u de krachtigste en snelste op het circuit. Inmiddels weten wij dat het hier niet bij gebleven is en dat Honda dit blok verder heeft doorontwikkeld en toonaangevend was in de 90er jaren.
Het volgende project is de achterbrug met sub frame en vering.
Alle delen zijn op kleur gebracht ...
en gemonteerd.
Nu het hoofdframe afbouwen. Het frame is per helft samengesteld uit een buiten en een binnenplaat wat weer voor mooie detaillering zorgt.
Het frame is gereed om samen te stellen met het subframe en de achterbrug.
Het motorblok is in het frame gemonteerd. Dit is even een lastig klusje. Het frame moet inclusief de extra steunbalken en het blok in één keer gemonteerd worden. Alles zit in elkaar geklemd en kan dus niet apart uitgevoerd worden.
Hierbij toch nog een foutje gemaakt.
Bij de Protar en Tamiya modellen kun je de achterbrug met de ketting en tandwielen nu nog monteren door het voortandwiel met de ketting langs het blok naar de positie van het voortandwiel te schuiven en de achterbrug te fixeren.
Bij dit model lukt dat niet omdat er een grote nok in de weg zit en je er met het tandwiel niet meer langs kan (rode pijl).
De ketting had dus gelijk in de montage van het blok en het frame meegenomen moeten worden.
Aangezien alles al vast gemonteerd is bleef er geen andere oplossing dan de ketting boven en onder door te knippen. Vervolgens beide delen apart van voren en achter naar elkaar toe monteren en opnieuw vastzetten.
Alles zit weer op zijn plek.
De bouw kan weer verder.
Volgende stap zijn de radiateur en de uitlaten.
De uitlaten zijn altijd een uitdaging om ze naar je zin te krijgen.
De beschrijving geeft als kleur op "burnt iron". Daar heb ik een eigen invulling aan gegeven.
De kleur is als volgt opgebouwd. Als eerste een dekkende glanzend zwarte primer gevolgd door aluminium, deze niet dekkend maar in accenten spuiten. Bij de volgende verfbehandelingen alles sterk verdunnen.
De volgende lagen zijn bruin en burnt iron, bij de uitlaat bochten met clear blue gewerkt. Als laatste de eindstukken weer met zwart geaccentueerd. Kortom, niet bang zijn voor fouten en naar eigen inzicht in accenten spuiten tot het gewenste resultaat.
Als laatste met een kwastje de lasnaden geaccentueerd met dark aluminium.
Er zijn nog een kleine 50 onderdelen over voor de complete voorkant en de kuipbevestiging.
Alles is op kleur gebracht en kan samengesteld worden.
De hoofdgroepen zijn allemaal afgebouwd. Nu het geheel samenstellen, kabels aansluiten etc.
VOLGENDE KEER VERDER